Alvleesklier ontsteking

Meestal verloopt een ontsteking aan de avleesklier erg acuut. De hond braakt alles wat hij binnen krijgt weer uit. De hond voelt zich ziek en wil eigenlijk niet eten. Deze aandoening is vooral erg pijnlijk.

De alvleesklier is een veelzijdig orgaan. Enerzijds geeft het insuline en glucagon af aan de bloedbaan (endocriene pancreas) welke nodig is voor de suikerregulatie in de weefsels.
Anderzijds geeft het verteringsenzymen af aan de darm waardoor voedsel kan verteren.
Wanneer dit orgaan dus ontstoken is functioneerd het lichaam dus niet. Door de ontsteking kunnen verteringsenzymen in de buik vrij komen die beginnen met de vertering van omliggende weefsels zoals vetweefsel in de buik. Erg pijnlijk dus.

Nu kwam de volgende patiënt echter niet met die hele acute klachten. Wel strekken van de buik en het hier steeds naar kijken. Wel regelmatig braken met name s`morgens vroeg. Nog wel ontlasting in het begin maar later niet meer. De hond werd verdacht van het eten van een vreemd lichaam (steen, eikel, speeltje). Op de röntgenfoto zagen we bij de maaguitgang ook een aparte ronde schaduw.

rechts de darm. links de alvleesklier (wit=ontstoken, roze=normaal)

Besloten werd een kijkoperatie te verrichten. Hier zagen we ontstekingshaardjes in het buikvet, een witte stevige avleesklier met hierin normale stukken alvleesklier. Omdat we niet op het blote oog kunnen differentiëren of het een tumor of een ontsteking betrof is er een stukje weefsel naar pathologie gestuurd.
Gelukkig betrof het hier een ontsteking.

Hier zien we pus in het buikvet.

Een chronische alvleesklier ontsteking komt niet veel voor. De therapie is pijnstilling in combinatie met eiwit en vetarm eten en dus koolhydraat rijk, het liefst in een commercieel dieet. In dit geval was de hond niet gewend normaal hondevoer te eten, wat de aandoening misschien wel verergerd heeft. Met het levenslang eten van dit nieuwe dieet moet het op den duur beter gaan.